هــرشـب شــب ِ مهـــتــابــه

شعبــه دیگری ندارد

هــرشـب شــب ِ مهـــتــابــه

شعبــه دیگری ندارد

المپیک پکن

انگار روحم مرده ....نمی دونم چمه!؟!؟!؟!  شعر نمی خوام بگمااااا.....جدی می گم  .....سنگ قبرشم تو یه غار تاریک و پر از خفاشه. . . عنکبوتا هم روش المپیک تارزنی برگزار کردن ....المپیک۲۰۰۸ تو یکی از غارهای پکن....

 

                                                      

یرون از غارم یه منطقه متروکه که فقط محل رفت و آمد جانوران موزی و پرتقالی باشه....دل آسمون اونجا هم گرفته....هوا هم مرطوب و نم زده که نفس کشیدن خیلی توش حال نمی ده.... 

 

                                                     

حتی کسی یا چیزی نیست که رو سنگ قبره گلاب بپاشه....دلم مرده یه جایی تاریک تر از سنگ قبر روحم....تو عمق غار و اون آخرایی که عنکبوتها هم حتی ترجیح نمی دن اونجا المپیک برگزار کنن....یه صحنه اریک و مبهم تصور کن که حتی رنگ چشمهای خفاشها هم مثل فیلمهای علمی-تخیلی قرمز نیست!!!! 

  

                                                                     

                                                     

نشستی داری می خونی منتظر نتیجه هم نباش....همینی که هست....فقط همین توصیفات....برو خوش باش..... 

 

از همه چی که نباید نتیجه بگیری....همه چیم که نتیجه نداره.....منتظر جمع بندی هم نباش....همینجور ممتد چیزایی که گفتم ادامه داره.............. 

 

                                                      

تــــــــــــــــــــــا یکی از عنکبوتها به عنوان قهرمان المپیک مدال طلا بگیره.....جدی میگم.....مطلب طنزم ننوشتم که  هر هر بخندی....خنده نداره....معمولیه.....هیچ اتفاق خاصی هم قرار نیست بیفته.... 

 

                                                     

همینطور تا ته فاجعه  باید ادامه بدی.......تا ......برسی به یه باکتری که داره برای خودش تولید مثل می کنه.....به امید چی نشستی؟؟!؟!؟!؟!؟!؟!

این متن نتیجه نـــــــــــــــــــــــــــــــــداره!!

دست یافتن به آرزوهای دست نیافتنی!

مرسی از کنجکاوی تون....واقعا آدم به خودش امیدوار میشه..... 

 

ولی کجا قبول شدم رو تو کلاسهای رفع اشکال می گم.... 

  

                                                   

            

Zoro که واقعا دلش نمیاد از وطنش دل بکنه چون حب الوطن من الایمان...ولی هر چیم باشه همه جای ایران سرای من است، دیگه آدم بعضی وقتها مجبور میشه.... 

 هه هه هه .. .   .        .              .                           . 

ببخشید من نبودم کلی وقت محض این بود که بین آسمون و زمین گیر کرده بودم و داشتم دعا به جون خودم می کردم و آب پشت انتخاب رشته ام می ریختم... 

اومدم بگم تو زندگی آدم برای رسیدن به هدفش، غیر از خدا(به توان بی نهایت) و تلاشهایی که می کنه....چی مهمــــــــــــــــه؟؟؟ 

"قانون جاذبه" 

فکر کردن به آرزو یا هدفت باعث میشه آرزوت به طرفت جذب بشه و حتما حتما بهش برسی... 

- حتی آرزوهای دور از ذهن و غیر ممکن-  

به جججججون خودم جدی می گم....

خیلی خیلی خیلی تاثیر داره ...ببببباور کن! 

همین روش رو پیش بگیر ببین چقدر  موفق میشی....امتحانش ضرر نداره...

حالا دستورالعملش چیه؟؟؟؟؟

هر شب قبل از خواب به آرزوهای دست نیافتنیت یه ربع ساعتی فکر کن و خودت رو در موقعیت اون آرزوت قرار بده و بببین که اون دور دورا بهش رسیدی....

یه چیز دیگه هم می تونه موثر باشه..... 

یکی از مناجاتهای جد بزرگوار و جلیل القدر اینجانب حضرت امام سجاده که می فرماید:

"خداوندا!حاجتی آورده ام که قدرت دستیابی به آن را ندارم  

و رشته چاره جویی ام به آن گسسته،  

پس ای خدای من  از سر شوق و رغبت آهنگ تو کردم 

 و از باب اطمینان امید خویش به تو بستم  

و دانستم که خواسته من از تو هر چند زیاد باشد ، 

در کنار داراییت بسیار ناچیز است. 

بر محمد وآل محمد درود فرست و جواب دهنده دعایم باش!"

صحیفه سجادیه

 

دیگه از افسردگیم در اومدم حالام که دیگه یه چند روزیه آسمون نزدیکتر شده و باید لحظه ها رو دریابیم تازه 5 روز از مهمونی خدا گذشته...